Boeren: vroeger en nu
Net zoals veel Nederlandse boeren leren Wim en Harriëtte uit Riel op school hoe het moet: groot en veel. Dat komt ten gunste van de productiviteit en efficiëntie. Wim: ‘Niemand in de keten is gebaat bij minder dieren. Wij hadden niet anders gehoord en dachten dat het zo wel moest.’ Kalfjes worden gescheiden van hun moeder verzorgd en om veiligheidsredenen onthoornd.

Na verloop van tijd, begint het idee om biologisch te boeren te kriebelen bij Harriëtte en ook Wim voelt er steeds meer voor. ‘Je komt erachter dat er andere wegen zijn en zo zijn we gaan experimenteren’. Ze volgen een cursus biologisch dynamisch boeren. ‘Toen ik daar sprak over een zieke koe kreeg ik een tip: Zet haar kalfje erbij. Dat deed ik en de koe knapte snel weer op.’

Meer gras, geen krachtvoer
Stapje voor stapje kijken ze waar ze op hun bedrijf aanpassingen naar biologisch boeren kunnen maken. ‘We zijn opnieuw gras gaan zaaien en we geven geen krachtvoer meer. Later gingen we van minder mais naar geen mais. Ook met antibiotica en onthoornen zijn we gestopt. In eerste instantie dachten we niet naar geheel biologisch te gaan, maar daar zijn we nu wel naar op weg. Biologisch boeren kun je immers maar moeilijk half doen.’ Ook in verband met certificering en de communicatie naar buiten blijkt 100 procent biologisch dynamisch voor Wim en Harriëtte de beste keuze.  

Collega-boeren snappen de overstap niet meteen, maar volgen het wel met interesse. Wim en Harriëtte komen steeds meer in contact met mede-bio boeren en raken hun vooroordelen kwijt: ‘We zagen: deze boeren zijn ook zakelijk.’

Koeien als bosdieren
Door de overstap gaan ze op een andere manier naar koeien kijken. ‘Het zijn prooidieren die zich graag in de bossen verschuilen. We planten daarom bomen in de weilanden, maar echt een bos is vanwege de zandgrond hier lastig.’ Langzaam wordt het terrein rondom de boerderij zo steeds schaduwrijker en groener. Wie de boerderij passeert ziet kalfjes meelopen in een kudde koeien die trots hun hoorns draagt.

Een nieuw verdienmodel
De intensieve veehouderij op de boerderij heeft plaatsgemaakt voor een nieuw verdienmodel. Zo is hun bedrijf een voorbeeldlocatie voor biologisch en innovatief ondernemerschap. ‘Er komen studenten vanuit de HAS en Wageningen University & Research over de vloer om onze werkwijze te onderzoeken. Deze kennis dragen ze weer over op andere boeren. Ook vanuit natuurorganisaties, de boslandbouw en scholen hebben we veel bezoekers.’

In de eigen boerderijwinkel worden dagverse zuivel, vlees, groenten en eieren verkocht. De helft van de melk gaat richting de supermarkt. Dochter Lina bestiert het winkeltje dat druk wordt bezocht door bezoekers van het nabijgelegen natuurgebied.

Wim en Harriëtte kijken met tevredenheid terug op hun overstap. Biologisch boeren past bij ze en bleek ook bedrijfsmatig een succes. ‘We genieten het meest van de afwisseling tussen het boeren, educatie en het samenwerken met de natuur. Ik hoop dat we in de toekomst met nog meer mensen onze kennis mogen delen’, besluit Wim.