In het Groningse dorpje Leermens wonen Gerard en Leen in een vrijstaande Jaren ’30 woning. Hun kwetsbare huis, dat door de vele aardbevingen steeds verder verzakte, kwam in aanmerking voor versterking. ‘In de loop van de tijd was ons huis zodanig beschadigd geraakt, dat alleen een rigoureus herstelplan kon voorkomen dat onze woning zou instorten’, vertelt Gerard.
‘Wij wilden absoluut niet verhuizen’, vult Leen aan. ‘We wonen hier zo mooi, onder de bomen van de naastgelegen Middeleeuwse Donatuskerk, met prachtig uitzicht op de weides. Ik woon hier al meer dan 20 jaar, ik wilde hier niet weg. Hier in Leermens voel ik mij thuis.’
Aardbevingsstress
Het dorpje Leermens ligt in het epicentrum van het aardbevingsgebied van Oost-Groningen. Leen heeft de aardbevingen nooit van dichtbij meegemaakt, hij was op dat moment altijd ergens anders. Gerard heeft de pech dat hij een paar keer thuis is, op het moment dat het gebeurde. Gerard: ‘Het zijn die echte bevingen die je huis doet trillen. Je hoort het aankomen: eerst gerommel en dan een knal. Dan weet je gewoon: dit is geen onweer, dit is geen verkeer, dit is een beving. Ik maakte een keer mee dat de stoel naast ons bed omviel en dat onze hond van tevoren heel onrustig was. Dat is toch wel erg schrikken zo’n beving!’
Metamorfose
Na jarenlange aardbevingsstress besluiten Gerard en Leen om het lot in eigen handen te nemen. De twee mannen roepen de hulp in van een Gronings architectenbureau. ‘We hadden het geluk dat het klikte en dat de architect goed begreep wat wij voor ogen hadden’, vertelt Leen. De karakteristieke Jaren ’30 woning van Gerard en Leen wordt niet alleen versterkt, maar krijgt ook een heel nieuw leven. Aan de buitenkant blijft hun huis bijna hetzelfde, maar binnen ondergaat het een complete metamorfose.
‘Leen en ik grepen deze intensieve herstel- en versterkingsoperatie aan om ons huis helemaal opnieuw uit te vinden. Dit was voor ons de mogelijkheid om ook meteen al onze woonwensen te realiseren’, legt Gerard uit. De heren wilden een riante keuken en ze wilden beneden wonen, zodat hun huis levensloopbestendig zou worden. ‘En boven wilde ik heel erg graag een ruim schilderatelier. Dat was mijn droom’, glimlacht Leen, die kunstschilder is. Het resultaat: alle binnenmuren gaan eruit, alleen de buitenmuren blijven staan. Niks in huis is op zijn oude positie teruggekomen.
Industriële stijl
Eén ding staat vast. Gerard en Leen willen graag dat hun huis van binnen een industriële look zou krijgen. Dus dat betekent: strakke witte wanden, geborstelde betonnen vloeren en veel onbehandeld hout. ‘Over het algemeen kunnen Leen en ik elkaar snel vinden op het gebied van interieur. Leen kan alleen moeilijk dingen weg doen en ik kan doorschieten in tuttigheid’, lacht Gerard. ‘Maar we vinden altijd een balans. We houden ontzettend van die spanning: aan de ene kant een nieuwe opvallende designlamp en aan de andere kant een mooie vintage design stoel.’
De zichtbare stalen constructie herinnert aan de bevingen
‘Aardbevingsproof’
Die industriële look wordt ook nog eens benadrukt door de nieuwe metalen constructie die door hun hele huis loopt. ‘Het staal is expres niet helemaal weggewerkt, omdat we een statement willen maken’, legt Leen uit. ‘De aardbevingen en de heropbouw horen bij de geschiedenis van ons huis. Waarom zouden we de gebeurtenissen verhullen? Dus dat willen we graag laten zien.’ De metalen constructie verankert de muren stevig, met als doel dat het huis van Gerard en Leen anno 2020 helemaal ‘aardbevingsproof’ is.
En dat is niet het enige, de markante Jaren ’30 woning is ook nog op andere manier versterkt. Gerard licht toe: ‘Ons huis staat op een wierde, zo zeggen we dat in Groningen, ofwel een terp. Onze woning is vastgezet met dertien gigantische stalen palen die, dwars door de wierde, twintig meter de aarde ingaan. Hartstikke stevig! Ons huis is weer honderd procent veilig’.
Uitgebreid aan tafel
Een ingrijpende verbouwing is noodzakelijk, maar biedt voor Gerard en Leen ook nieuwe perspectieven. Waar vroeger verschillende kamers waren, is nu een grote open ruimte met een breed uitzicht over de weilanden. Gerard vertelt: ‘De architect vroeg aan ons: wat vinden jullie de mooiste plek in het huis? En wat vinden jullie belangrijk in jullie leven? Zodoende is onze eettafel op de mooiste plek van het huis terecht gekomen. Want dat vinden we belangrijk: met vrienden lang aan tafel zitten. Praten, drinken en eten.’
Rustig slapen
De heren kijken met een tevreden gevoel terug op de intensieve verbouwingsperiode. Ook al was het soms pittig; Gerard en Leen zijn blij dat ze deze kans met beide handen hebben aangegrepen. ‘We wonen nu in een ‘aardbevingsproof’ huis, dat slaapt veel fijner! En ook nog eens in een huis dat helemaal is verbouwd en ingericht naar onze smaak’, vertelt Gerard enthousiast. ‘We hebben iets negatiefs omgebogen naar iets positiefs en dat voelt heel erg goed!’, vult Leen aan. ‘De aardbevingen en de heropbouw horen nu bij de geschiedenis van ons huis en daar zijn we trots op.'
