Rubina kan het zich nog goed herinneren; haar eerste nachtje in het monument. De verf in haar nieuwe appartement is nog maar nauwelijks droog wanneer ze samen met haar moeder een week voor de verhuizing een nachtje gaat proefslapen. 'Ik kon niet wachten en had er echt veel zin in. Maar het was ook erg spannend!'

En Rubina is zeker niet de enige met dat gevoel. Enkele maanden geleden hebben ook Nando, Ries, Timo, Gijs en Kimi deze vergelijkbare ervaring. Zo besluit Maaike om in de eerste dagen bij zoon Timo te logeren. 'Samen gingen we oefenen hoe alles nou precies werkt in het appartement. Hoe werkt de douche precies? Waar zitten de lichtknopjes allemaal? Hoe zet ik m’n wekker? Hoe gaan de ramen open en dicht? Waar staan al m’n spulletjes die ik mee naar m’n werk moet nemen? Na drie nachtjes wist hij het allemaal wel en ging hij het verder zelf ontdekken en was ik niet meer nodig!'

Wanneer je vandaag de dag de voormalige pastorie doorloopt zie en voel je nog steeds het oude karakter van het monument. Maar achter de verschillende deuren van de appartementen heeft iedere bewoner zijn of haar stempel gedrukt op hoe het eigen appartement eruit is komen te zien. Daarbij hebben ook ouders, familie en vrienden geholpen bij het opknappen en inrichten van de woningen. Maar over smaak valt niet te twisten.

Rubina

Voor de verhuizing woont Rubina samen met haar moeder en drie katten in Vught. In haar oude slaapkamer valt al een grote passie op: olifanten. Dus in haar huidige appartement mag de olifant ook zeker niet ontbreken.

Van olifantenbeeldjes, olifantensleutelhanger, olifantenmokken, olifantenkussens, olifantendekbed tot een olifanten t-shirt en een olifantenpoef. Rubina heeft het staan. Ook prijkt op de slaapkamerwand een prachtig behang waar je voor het slapengaan nog even oog in oog staat met de majestueuze viervoeter. Rubina weet nog goed waar haar liefde voor olifanten is begonnen. 'Toen ik klein was ging ik naar het circus toe; daar zag ik voor het eerst een olifant. Dat was echt geweldig om zo’n mooi groot dier te zien.'

Aan het appartement van Rubina is flink geklust. De ruimtes zijn drie en een halve meter hoog. Wanneer Rubina dan in haar bed zou liggen zou het plafond veel te ver van haar af liggen. Om dat gevoel kleiner te maken besloot de moeder van Rubina het plafond blauw te verven; de lievelingskleur van Rubina. De blauwe kleur matcht niet alleen met het behang, maar zorgt er ook voor dat de kamer knusser aanvoelt.

Wat betreft opruimen heeft Rubina een kleine verandering doorgemaakt. 'Vroeger was ik iets rommeliger. Nu leg ik alles het liefst terug op de plek waar het hoort. Behalve de slaapkamer! Die mag iets minder opgeruimd zijn!'

Wanneer Rubina iets nieuws krijgt zoals een vaas, geeft ze het nog niet meteen een nieuw plekje. Daar neemt ze de tijd voor. Het mooiste in haar interieur vindt ze de schouw, het behang en de roze kast. En wonen in een oude pastorie? 'Speciaal, mooi en leuk! Gek dat er vroeger alleen een pastoor woonde. Bijna niemand woont nu in een oude pastorie! Iedereen woont nu in een gewoon huis.'

Kimi

Kimi woont voor de verhuizing bij haar ouders en broer op de dijk in een verbouwde woonboerderij. Een rustige plek voor de soms wat drukke Kimi, en in de tuin kan ze met voetballen en op de trampoline haar energie kwijt. Op haar slaapkamer prijken verschillende Disneyprinsessen op de muren.

Op haar negentiende verjaardag brengt Kimi haar eerste nacht door in haar nieuwe appartement. Moeder van Kimi: 'Dat was extra speciaal. Samen met Kimi en familie en vrienden knappen we nu het appartement op. We zijn nog niet helemaal klaar. De favoriete kleuren van Kimi zijn de kleuren roze en paars. Dus die kleuren komen een beetje terug in het interieur. En een aantal spullen in het interieur zijn hergebruikt. Het eettafeltje bijvoorbeeld is nog van opa en oma geweest, net als het witte buffetkastje.'

Wanneer je Kimi ernaar vraagt merk je al gauw dat het gebouw zelf niet al te veel indruk op haar maakt. De gezelligheid van haar huisgenoten, daar heeft ze meer oor naar. Kimi is daarom maar weinig in haar appartement te vinden. Zoek je naar Kimi; dan is de kans groot dat je haar in de gemeenschappelijke woonkamer zal treffen. Daar is ze vooral om te genieten van haar vrije tijd en de mensen om haar heen. 'Ik doe veel spelletjes spelen, koken, samen eten, tv-kijken en dansen op muziek.'

Op de vraag wat ze van haar eigen interieur vindt volgt een bescheiden 'Mooi en leuk.'

Kimi geeft de spulletjes in haar kamer een vaste plek alhoewel je niet altijd in de laatjes of achter de deuren moet kijken. Want Kimi beheerst zo ook de kunst van het wegwerken; een vaardigheid die voor velen van ons wellicht niet onbekend is.

Nando

Nadat Nando in juli naar zijn nieuwe onderkomen verhuist betrekken zijn ouders ook een nieuwe woning, bij toeval op een steenworp afstand in dezelfde straat.

Nando heeft een strak appartement samen met zijn ouders ingericht. Er mogen best wat spulletjes liggen; maar bij bezoek moet alles strak en er netjes uitzien. Het statige gebouw zelf maakt wel een indruk op Nando. 'Ik vind het een chique omgeving. Echt indrukwekkend!'

De stijl van het appartement van Nando beschrijft hij als 'romantisch en rust'.

Het favoriete item in het interieur van Nando is de knalgele bank in de huiskamer. Het handigste meubelstuk is de kast in zijn slaapkamer. Moeder van Nando: 'De kast is op maat gemaakt en is erg hoog. Boven in de kast zitten kledingliften, waardoor de hele ruimte goed benut wordt en Nando zelf overal bij kan!'

Timo

Nadat Timo een beetje gewend is geraakt aan zijn appartement zoekt hij samen met moeder Maaike de spullen voor het interieur uit. Maaike: 'Het appartement is licht qua kleur gebleven maar erg knus ingericht. Met de oude balkenconstructie nog zichtbaar in de hoge plafonds, wat erg sfeervol is om te zien.'

Om Timo een vertrouwd gevoel te geven is zijn huidige slaapkamer op dezelfde manier ingericht als die van z’n oude slaapkamer. 'Daardoor voelde het appartement ook meteen vertrouwd aan voor hem.'

Timo heeft veel planten staan in zijn appartement. Timo: 'Die geef ik iedere week water met het oude gietertje van oma.' Een van zijn favoriete elementen in de ruimte: de foto’s en de kaarten. Zo kijkt hij iedere avond voor het slapengaan nog even naar de fotogalerij waarop alle familie en vrienden staan.

Gijs

Meer dan 26 jaar geleden bouwt de vader van Gijs in het Brabantse Haaren een twee-onder-een-kapwoning. Hier groeit Gijs op met zijn ouders en zijn grote broer Bas. Nog maar pasgeleden krijgt Gijs de sleutel van zijn nieuwe appartement.

Samen met zijn handige vader en moeder klussen ze aan het appartement. Ze hebben alles zelf gedaan: de vloer, de muren….zelfs de meubels zijn door de vader van Gijs in elkaar getimmerd.

Gijs is van nature erg gestructureerd en het is voor hem een noodzaak dat zijn appartement er altijd spic en span uitziet. Dat zie je goed terug in het appartement. Voor Gijs is de kastenwand die zijn vader heeft gebouwd zijn eigen pièce de résistance geworden. 'Het is mijn favoriet!'

Ries

Voordat Ries verhuist naar Boxtel woont hij drie jaar lang in een oud koetshuis in Apeldoorn waar een opleidingscentrum voor mensen met een beperking is gevestigd. Daar heeft hij een eigen slaapkamer. Alle muren in deze kamer zijn bedekt met posters van zijn favoriete film- en muzikale helden.

Nu woont Ries in de voormalige pastorie en heeft hij deze naar eigen smaak kunnen inrichten. Moeder van Ries: 'Wij hebben samen naar meubels gezocht en samen geklust in het appartement. Het is nog steeds een work in progress. We gaan een muur nog helemaal volhangen met posters. En er komt nog een mooie foto op de schoorsteen van Eindhoven by night.'

Ries is erg trots op zijn appartement. Van nature is hij geen echte opruimer maar op zijn vorige woonadres heeft hij geleerd om elke week zijn kamer schoon te maken en op te ruimen. En die schoonmaakskills past hij nu wekelijks toe in zijn huidige appartement.

Voor Ries is wonen in een monumentaal pand geen bijzonderheid. Hij is niet anders gewend. Moeder van Ries: 'In Apeldoorn woonde hij in een oud koetshuis; ook al meer dan een eeuw oud. Mocht hij nog ooit willen verhuizen dan kan dat eigenlijk alleen maar nog naar Soestdijk!'

Met dank aan fotograaf Marjon Lukje