In 1902 is een groep buurtbewoners in Nieuwleusen het niet eens met de plaatselijke Gereformeerde Kerk. Zij kopen voor 350 gulden een stuk weiland van de heer J.H. Schutte en bouwen daar hun eigen kerk: de Schuttenkerk. Als in 1995 de laatste diaken overlijdt komt het leeg te staan. Tot in 2002 de nieuwe kopers zich melden: Klaas en Diane.

Trouwen voor de verbouwing

Het stel moet geduld hebben: twee jaar na de bezichtiging krijgen zij pas de bouwvergunning. Op 7 mei 2004 is het rond. Ze maken er dubbel feest van en trouwen in hun eigen kerk. Klaas: ‘Toen we de kerk kochten, was hij vrijwel helemaal leeg. Alleen de priesterstoel stond er nog en we vonden nog een oud collecte zakje. Een ideale ruimte om een feest te geven.’

Na de bruiloft stropen de twee de mouwen op. De drieënhalf jaar durende verbouwing gaat beginnen: het donkere, muffe pand krijgt een metamorfose. Om meer daglicht in het gebouw te krijgen worden de typerende hoge kerkramen aangepast en verlaagd. De hoge ramen waren bedoeld voor de kerkgangers, zodat zij tijdens de dienst niet afgeleid naar buiten konden kijken. ‘Wij kunnen nu lekker genieten van het prachtige uitzicht op onze tuin en op de weilanden’, zegt Diane.

Eigen ontwerp

Alles in het huis is zelf door Klaas en Diane getekend en ontworpen. Door een staalconstructie lijkt het net of de bovenverdieping zweeft. Dit zorgt voor meer rust in de ruimte. ‘Het is binnen vrij klein, dus je moet creatief zijn. Je kunt hier ook niet zomaar een normale trap neerzetten dat blokkeert de ruimte’, zegt Klaas.

De traptreden en het hout van de omheining op de eerste verdieping zijn gemaakt uit dezelfde eikenboom. ‘We hebben het hout zelf gezaagd en bewerkt. Ik had mezelf er ontzettend op verkeken hoeveel werk dat was om dat te maken. Al die spijltjes maken in de juiste maat. Wat een werk, maar het resultaat mag er zijn’, vindt Klaas.

Door een aanbouw aan de achterkant van de kerk is ruimte ontstaan voor een woonkamer en een fijne badkamer. ‘We hebben hier gekozen voor rustige grijze tinten en grijze plavuizen. Dat vinden we mooi en die horen in zo’n pand. De stijl in huis is een mix van modern, strak, oud, authentiek en trendy. We houden van een warm en gezellig huis met een strak design.’

Geheim achter de priesterstoel

‘Ik wilde per se iets doen met de oude priesterstoel die nog in de kerk stond. Maar ik had geen idee wat. Er een kast van maken? In de tuin zetten? Ik wist het echt niet’, vertelt Klaas. Na lang twijfelen en met pijn in de buik besluit hij de stoel weg te geven aan een goede vriend. Die gaat de stoel slopen en het hout in de kachel gooien.

Wat Klaas niet weet is dat er in de stoel een geheim plankje verborgen zit. Op dit plankje staat geschreven waarom de kerk gebouwd is en door wie. Op Klaas zijn 50e verjaardag krijgt hij dit plankje als cadeau weer terug. ‘Ik werd er emotioneel van. Zo’n grappig idee dat die mannen dit plankje toen ondertekenden en verstopten in de stoel en dat het hier nu in de kast staat.’

Op zoek naar de haan

Wat opvalt: op deze kerk zit geen toren. Daar was in 1902 simpelweg geen geld voor en de werkdruk lag hoog: de kerk moest snel af. In plaats van de toren, komt er een haantje op het dak. Maar als Klaas en Diane de kerk kopen, is die nergens meer te bekennen. ‘De zoon van de kosterwoning hiernaast heeft de haan eraf gezaagd als aandenken. Dominee Hoekstra uit het dorp spaart kerkspullen en die heeft hem nu.’ De dominee wil de haan niet teruggeven, maar Klaas en Diane mogen hem wel lenen om er een kopie van te maken: de haan is het puntje op de ‘i’.