'Ik had voor ik in Meppel ging wonen nooit een ooievaar gezien, het is een uit de hand gelopen hobby.'
Gered van uitsterven
Eind jaren zestig van de vorige was de witte ooievaar in Nederland zo goed als verdwenen. Vogelbescherming Nederland heeft toen een project opgezet om het dier in ons land te herintroduceren. Ze hebben toen eerst een fokstation opgezet en toen er weer jonkies geboren werden wilde ze buitenstations hebben. Zodat de dieren de kans kregen om onder toezicht te wennen aan een natuurlijke omgeving, zodat zij weer hun natuurlijke gedrag konden gaan vertonen. En waar nodig extra eten en zorg kregen. 'Dat leek ons wel wat! Inmiddels hebben we hier zo’n 55 nesten met paren.'
Een ooievaar adopteren
Frits krijgt er energie van om een goed jaar te hebben met veel ooievaars. 'Mijn vrouw en ik beginnen nu natuurlijk op leeftijd te raken dus we hebben steeds meer vrijwilligers nodig om dit in stand te houden.' Mensen kunnen ook ooievaars adopteren en op bezoek komen om het station te helpen. Dankzij ooievaarsstations zoals dit is de ooievaar nu niet meer een bedreigd diersoort. Daar is Frits heel trots op.
'Ooievaars zijn eigenzinnige vogels, dat vind ik wel grappig. Ze zijn zo verschillend in karakter'
Waarom een ooievaar baby's brengt
We kennen de ooievaar natuurlijk allemaal als symbool voor een baby. Frits vertelt over de mythe die komt uit Egypte. Omdat de ooievaar een van de vogels is die het hoogste kan vliegen geloofde men dat de ooievaar naar het godenrijk vloog om daar de zielen van de pasgeboren baby's op te halen.
