Eindelijk liet de zon zich weer zien. Wat had ik naar dit moment verlangd tijdens die lange donkere, natte en koude dagen. En blijkbaar was ik niet de enige. Het leek alsof alle Nederlanders hun huis uitkwamen om naar buiten te gaan. Op het strand was het filelopen. Het leek wel hoog zomer. En terwijl ik daar liep, voelde ik ze van het ene op het andere moment: vakantiekriebels.

Al zo lang ik me kan herinneren, heb ik vakantiekriebels. Toen ik klein was, luisterde ik ademloos naar de reisverhalen van mijn vader. Je noemde een land en hij was er geweest: van tentenkampen met kamelen in het Midden-Oosten tot de sloppenwijken in Rio de Janeiro. Terwijl ik wegdroomde bij verre oorden, vreemde talen en bijzondere ontmoetingen, wilde mijn vader tijdens onze gezinsvakantie maar één ding: niet vliegen, maar lekker met de auto of trein naar Frankrijk. 

Ik wilde de wereld zelf ontdekken

Nou is Frankrijk nog steeds een van mijn favoriete vakantielanden, maar op een gegeven moment bevredigde het mijn reiskriebels niet meer. Ik wilde samen met mijn vriendinnen de wereld ontdekken. Op mijn vijftiende gingen we voor het eerst alleen op ‘wereldreis’: met de fiets van Hilversum naar Scheveningen. Daarna verlegden we onze grenzen: met de bus naar de bergen of een interrail van vijf weken door Europa. We sliepen in jeugdherbergen en namen de dagen zoals ze kwamen; zonder plan, zonder stress. We gingen waar de wind ons heen blies. 

'Toen we kinderen kregen veranderde iets.'
Asceline Groot, columnist

De kinderen leken het reisgen ook te hebben

Toen ik mijn man ontmoette, die een bijna nog grotere reislust heeft dan ik, ontdekten we samen, met open blik en Lonely Planet in onze rugzak, nieuwe culturen en bijzondere landen. We ontmoetten leuke en minder leuke mensen, verdwaalden in de natuur en strandden op bus- en treinstations. En we aten dagen achter elkaar maar één maaltijd per dag, omdat ons geld op was. Toen we kinderen kregen, waren we dolgelukkig dat ze ons reisgen bleken te hebben. Maar er veranderde ook iets. 

De vakantie werd van A tot Z gepland

De vakantie werd ineens van vertrek tot thuiskomst gepland. We wisten waar we gingen slapen, wat we gingen doen en reserveerden museumbezoeken vooraf om de rij te skippen. Ik klaag niet hoor, want het was comfortabel, gezellig en ontspannen, maar ik miste het avontuur. Daarom gaan we het nu weer anders doen. Ik maakte - aan de hand van alles wat we op hetkanWEL over reizen hebben geschreven - een lijstje van reistrends, waarvan ik er deze zomer een aantal wil combineren.  Maar waar de reis naar toe gaat? Dat kan ik nog niet zeggen, want ik weet niet welke kant de wind op waait. 

Reistrends voor 2024

Offline op reis 

Kun je je het nog herinneren? Het leven vóór Google Maps en Google Translate? Toen je nog met mensen - soms met handen en voeten - moest praten om je weg te vinden in een onbekend land en niet kon checken hoeveel sterren een restaurant had op Tripadvisor. Reizen zonder deze online hulp verhoogt het avontuur. Daarnaast doet het uitzetten van je mail en WhatsApp ook wonderen voor je ontspanning en open blik. 

Go slow with the flow, het liefst met de trein

Als je langzaam reist - bij voorkeur met de trein-, ervaar je meer. Zo simpel is het. Reizen zonder vastomlijnd plan of in elk geval zonder haast, maakt alles leuker. Vind je het ergens fijn, dan blijf je. Heb je het wel gezien, dan ga je door. Met deze instelling is een vertraging hier en daar ook niet zo erg. Helemaal niet nu steeds meer treinstations worden omgebouwd tot ware culinaire hotspots. Zo is de reis zelf de bestemming en gaat alles op een relaxed (slow) tempo. Slow travel hoeft natuurlijk niet met de trein, maar kan ook met de auto, wandelend of fietsend. Waarbij dat laatste Slow met een hoofdletter S is.

Weg van de massa 

Niets is leuker dan een land of streek ontdekken waar het niet hysterisch druk is, je nog nieuwsgierige locals ontmoet en echt verrast wordt door wat je aantreft (en de culturele hotspot, waterval of strandtent die je bezoekt niet al 100 keer via social posts in je timeline voorbij is gekomen). 
Daarnaast sta je in minder toeristische oorden niet overal voor volgeboekte hotels en restaurants en is je hele reis wellicht ook nog iets beter betaalbaar. Ga dus van de gebaande paden en zoek een bestemming weg van de massa. 

Culinaire reizen en wellness 

Voor mij is lekker eten een voorwaarde voor een goede vakantie. Daarom wil ik graag naar plekken waar seizoensgebonden, vegetarisch en het liefst uit eigen tuin wordt gekookt. Daarnaast is het ook fijn als je op een plek bent waar je wat lichamelijke ontspanning, zoals yoga, kunt vinden. Zo versterk je ook nog het relax-effect van een (tijdelijk) leven zonder telefoon.

Bleisure (ofwel business and leisure) 

Voor mij zijn de tijden van vijf weken vakantie met een volle rugzak en lege agenda wel een beetje voorbij. Daarom spreekt het concept bleisure me wel aan. Het idee achter dit concept is dat je een tripje voor werk combineert met activiteiten voor je plezier. Dat kan tussen je werkafspraken door, of door nog een paar dagen aan je werktrip vast te plakken. Zo heb je - nu je er toch bent - tijd om de culturele hotspots, mooie natuurgebieden, stranden of andere bijzondere plekken te bezoeken als extra vakantiemoment. 

Coolcation 

De zomervakantie stond tot voor kort voor de meeste mensen in het teken van zon, strand en hitte. Maar dat verandert langzaam. Sinds het kwik in landen zoals Frankrijk, Italië en Spanje steeds vaker tot (te) grote hoogte stijgt, kiest een groeiend aantal mensen voor het tegenovergestelde: de koelte. Een coolcation dus. Maar echte kou in de zomer? Dat is een trend die ik voorlopig toch nog even aan me voorbij laat gaan. 

Ik ben benieuwd naar jouw plannen. Deel je ze?

BinnensteBuiten en het platform hetkanWEL delen hun missie om zoveel mogelijk mensen te inspireren om op een toegankelijke manier bewuster te leven. Wyke en Asceline gidsen ons in de vorm van een tweewekelijks column door de de wereld van duurzaamheid.