Je kunt er bijna niet omheen

Het is niet gek dat Valentijnsdag bij veel mensen toch wat gemengde gevoelens opwekt. Je kunt er bijna niet ‘niet’ aan meedoen, want je wil je liefje niet teleurstellen. Tegelijkertijd voelt het ook een beetje geforceerd, want waarom zo veel druk op die ene dag? Je kunt de liefde toch elke dag vieren?

Of je er nou van houdt of niet, Valentijnsdag is inmiddels hartstikke populair in Nederland. Een op de drie mensen verrast zijn grote liefde of goede vriend op 14 februari met een bos bloemen, cadeautje of etentje. Dat lijkt heel veel, maar het is niets vergeleken met de Amerikanen. Zij zijn natuurlijk met veel meer, maar ze gaven vorig jaar meer dan 27 miljard dollar uit op de dag van de liefde. En niet alleen aan mensen, 9 miljoen Amerikanen kochten ook een cadeautje voor hun huisdier.

Gemixte gevoelens over de dag van de liefde

Ik heb zelf – om hele andere dan commerciële redenen - ook een beetje gemixte gevoelens bij Valentijnsdag. Eigenlijk al sinds mijn jeugd. Toen, omdat ik met een knoop in mijn maag verlangde naar een brievenbus vol kaarten, maar er menig jaar karig vanaf kwam. Nu, omdat ik stiekem - net als in de film – graag een keer verrast wordt met een etentje op het dak van een wolkenkrabber, een heel huis vol rozen, een vuurwerkshow of een weekendje naar Milaan, maar deze torenhoge verwachtingen werden in de afgelopen jaren nooit realiteit en ik vind een berenknuffel, dikke reep chocola of plastic hart toch een beetje een slap aftreksel en misschien nog belangrijker, mijn lief zou dat laatste überhaupt nooit voor me kopen.

Na de jaarlijkse teleurstelling, vraag ik me daarom altijd weer af waarom ik Valentijnsdag zo groots en meeslepend wil vieren. Op zo’n wolkenkrabber waait de sla van je bord, in het echt heb je nooit genoeg vazen om al die rozen een beetje fatsoenlijk in kwijt te kunnen en Milaan is best ver voor een weekend. Als je last hebt van vliegschaamte tenminste.

Inspiratie voor een duurzame Valentijnsdag

Daarom kies ik dit jaar eieren voor mijn geld en neem het heft in eigen handen. Ik draai de rollen om en organiseer iets voor mijn lief; tickets voor een voorstelling, een etentje in zijn favoriete restaurant of een wandeling met picknick door de duinen. Én heel misschien een klein cadeautje. Dat is niet alleen leuker, maar als klap op de vuurpijl ook nog beter voor het milieu.

Dat laatste brengt me op het volgende idee: als we dit jaar nou eens met elkaar afspreken om Valentijnsdag massaal duurzaam te vieren. Dan maken we meteen ook een einde aan het Valentijnsdilemma, want dan is de dag van de liefde ineens een stuk minder commercieel en vervuilend, maar lief voor je lief en voor de wereld.

Ik geef je wat inspiratie. Door cadeautjes van duurzame ondernemers te kopen, zoals: 

• Sieraden gemaakt van goud uit afgedankte mobieltjes, zo draag je bij aan het hergebruik van kostbare grondstoffen.
   
• Door biologische bloemen te kopen, help je de ondernemers die zich met man en macht inzetten om het gebruik van pesticiden de wereld uit te krijgen.
   
• Met fair trade chocola help je boeren aan een eerlijk inkomen.
   
• Met een tweedehands (designer)tas, geef je een mooi product een tweede leven. 
   
• En door te gaan eten bij een vegan restaurant, voorkom je dierenleed.

Ik hoop van harte dat je meedoet. Voor de wereld natuurlijk. Maar dit lijstje schrijf ik ook wel een beetje uit eigenbelang. Ik ga dan misschien zelf aan de slag, maar hoop dat mijn man dit ook leest en mij ook een beetje verrast.

BinnensteBuiten en het platform hetkanWEL delen hun missie om zoveel mogelijk mensen te inspireren om op een toegankelijke manier bewuster te leven. Wyke en Asceline gidsen ons in de vorm van een tweewekelijkse column door de de wereld van duurzaamheid.