Zaterdagmiddag fietste ik samen met mijn man en zoon naar mijn favoriete winkelstraat. Met strenge nieuwe maatregelen in het vooruitzicht, probeerden we op de valreep een kapper te vinden om de (nu al te) lange lokken van mijn zoon af te knippen. Toen hij hoorde dat de winkels dicht gingen, kreeg hij het ineens op zijn heupen. Hoelang zou hij met die lange haren moeten rondlopen, als het vandaag niet zou lukken? Ik moest hem het antwoord schuldig blijven. In de overvolle kapsalons ronkten de föhns en als ik het geluid probeerde te overschreeuwen met mijn vraag of ze nog een plekje hadden voor mijn zoon, keken de kappers me meewarig aan en schudden hun hoofd.

Het was geen ‘act of kindness’, maar een excuus om iets te kopen

In de straat stonden overal mensen in de rij te blauwbekken totdat ze bij de drogist, parfumerie en cadeauwinkel naar binnen mochten. “Heb jij nog wat nodig?” vroeg mijn man. In een flits zag ik een rode trui met V-hals en een paar beige laarzen in gedachten voorbijkomen. Die had ik vorige week in een winkel verderop zien liggen. Mooi voor de kerst, maar had ik ze écht nodig? Nou, eigenlijk niet. Zou ik ze dan kopen om de eigenaresse van de winkel te steunen? Ook al gunde ik haar de omzet, ik besloot het niet te doen. Het was namelijk geen ‘act of kindness’, alleen een excuus om iets te kopen dat ik niet nodig had.

Ik omarmde de rem op mijn drukke leven

We maakten rechtsomkeert en hoe dichter we bij ons huis kwamen, hoe sacherijnig ik werd. In het begin van de coronacrisis had ik de harde rem op mijn drukke leven volledig omarmd. Mijn leven bestond ineens uit rust, reinheid en regelmaat. Na mijn dagelijkse wandeling deed ik elke dag yoga, ik at gezond, dronk geen druppel alcohol en sliep 8 uur per nacht. Ik speelde bordspelletjes met de kinderen, zoomde erop los met mijn vriendinnen (zelfs met degene die ik in ‘het echte leven’ nauwelijks zag), trok elke dag een mooie outfit aan en was helemaal zen.

Onder een deken alle kerstkransjes uit de boom eten 3

Maar daar had ik nu echt geen zin meer in. Ik nam me voor om bij thuiskomst mijn telefoon uit te zetten en onder een deken op de bank alle kerstkransjes uit de boom op te eten en die bezinning te laten voor wat het was. Opstandig en vol zelfmedelijden opende ik de voordeur, maar toen ik de drempel overstapte, schaamde ik me ineens dood. Ik dacht aan de ondernemers, die weer hun winkel of restaurant moesten sluiten. Aan al die mensen die van de ene op de andere dag niet meer naar hun werk kunnen of die nu juist overspoeld worden met werk. Aan de mensen die ziek zijn, dierbaren verliezen of eenzaam zijn. Wat zat ik nou te zeuren?

Het maakt voor de wereld echt niets uit

Op dat moment besloot ik de situatie te accepteren. Het is namelijk zoals het is en of ik nou de hele middag kerstkransjes eet op de bank of opgevouwen in child’s pose lig, maakt voor de wereld echt niets uit. Daarom ga ik me de komende weken – of maanden - niet storten op een streng gezondheidsregime en me niet bezinnen op het leven, maar gewoon leven. Met ups en downs, maar met de focus op wat wel goed gaat. En wat ik wel kan doen.

Een positieve blik gaat me namelijk veel meer brengen, dan zwelgen in negativiteit. Positiviteit helpt bij het verwerken van tegenslagen en het verminderen van stress. Door af te spreken met positieve vrienden kun je dit effect nog eens versterken. En het mooie is: positiviteit kun je leren. Door elke dag op te schrijven waar je dankbaar voor bent, anderen te complimenteren met een bijzondere prestatie of een leuke trui, door lief te zijn voor jezelf en voor de mensen om je heen, te bewegen en echt de tijd te nemen om te ademen krijg je ruimte in je hoofd voor fijne gedachten. Ik geef alvast een voorschotje: vandaag is de kortste dag. Vanaf morgen wordt het – zonder dat je er iets voor hoeft te doen – elke dag weer een beetje langer licht.

Alvast fijne kerstdagen.

BinnensteBuiten en het platform hetkanWEL delen hun missie om zoveel mogelijk mensen te inspireren om op een toegankelijke manier bewuster te leven. Wyke en Asceline gidsen ons in de vorm van een 2-wekelijkse column door de de wereld van duurzaamheid.