Van buitenhuis tot galerie

De Ennemaborg werd in de veertiende eeuw door een adelijke familie gebruikt als buitenhuis. Tot 1708 stonden er zelfs twee verdedigingstorens naast het huis en werd het omringd door een gracht. Daarvan is nu alleen nog de ronde vijver met riet, waterlelies en groene kikkers van over. De burcht oogt anno 2021 als een sjiek herenhuis en toen Maya en haar wijlen man Jan 28 jaar geleden de kans kregen om hier te wonen en te werken, grepen zij hun kans. 

Altijd samen op reis

Samen met haar inmiddels overleden man Jan de Gans reist Maya heel de wereld over. Haar schilderdoeken en kwasten gaan altijd met haar mee. ‘Toen Jan de ziekte alzheimer kreeg werd het een stuk lastiger om samen op vakantie te gaan. Maar ik bond gewoon een touwtje om zijn pols en die maakte ik ook vast aan mijzelf, zodat hij niet kon weglopen. Ook hing ik een bordje om zijn nek met de tekst: ik heb alzheimer, dit is mijn telefoonnummer.’

Kleurrijk India

Maya is vooral gek op India en heeft mooie herinneringen aan haar reizen overgehouden waar ze nog vaak aan denkt. ‘Wat zo leuk is aan dat land, is dat er zo veel mooie mensen wonen. Zomaar uit het niets kan iemand de hoek om komen helemaal gekleed in de mooiste kleuren van de wereld. Ik vind dat fantastisch.' In haar werk speelt kleur een grote rol. Als ze begint met schilderen gaat haar verstand op nul en haar gevoel op oneindig. Zo richt ze ook het huis in, met veel kleur, spullen en souvenirs uit verre landen.

Oogje op Texel

Van India naar Texel: de zus van Maya woont op het eiland en dat is de reden waarom ze er graag komt. In de zogenaamde ‘blauwe kamer’ in de borg hangen daarom veel schilderijen van haar hand, gemaakt op het eiland. ‘Nederland is zo mooi. De bloemenvelden bij mijn zus in de tuin die zijn geweldig. Texel zit vol inspiratie.’

Kroonluchter vol versieringen

Als kind verzamelt Maya al van alles: sierraden, gekleurde steentjes, oude borden en poppen. Het hoeft niet veel kosten, zoals een bordenrek wat ze als kind voor een paar gulden kocht. Het gaat allemaal met haar mee en is beland in deze borg. Zo versierde ze ook de kroonluchter in huis.‘De kroonluchter boven de eettafel vond ik eigenlijk maar saai. Ik heb hem vol gehangen met alle prullaria zoals oude kerstballen en leuke figuurtjes. Nu vind ik de lamp geweldig. Nu heeft het sfeer’, zegt ze vol overgave.

Bloemen in het haar

De slaapkamer is net zo kleurrijk als de rest van het huis. Wat opvalt: een grote opmaakspiegel met een grote berg met bloemenkransen. ‘Doordat ik een bloedvergiftiging heb gehad, kreeg ik last van haaruitval. Ontzettend vervelend, maar ik wilde er niet somber om zijn. Toen ben ik begonnen met het dragen van bloemenkransen. Ik ben dol op bloemen, dus dit is een mooie oplossing.’

Ook de kledingkast van Maya hangt vol met kleurrijke kleding. Jurken in alle kleuren van de regenboog. De meeste kledingstukken zijn gemaakt door haar zus. Wanneer Maya in het buitenland is willen veel toeristen met haar op de foto vanwege haar vrolijke uiterlijk. ‘Vroeger wilde niemand met me op de foto, maar nu wel. Dat is toch grappig? Als ik mensen blij kan maken met zo’n foto dan doe ik dat.’

Geniet van de kleine dingen

Maya: ‘Ik ben nu 76 en ik hoop dat al mijn verzamelde spullen ooit in een museum terecht komen. Of dat dit gebouw een museum wordt. Dat zou helemaal een droom zijn. Maar voorlopig geniet ik zelf nog elke dag van deze fanatische plek. Ik geniet zo ontzettend van mijn spulletjes. Je moet kunnen genieten van de kleine dingen in het leven. Dat is belangrijk.’