Hoe kom je hier terecht?
Johan groeit op als boerenzoon en houdt van vrijheid en ruimte. In 1998 gaat hij samen met zijn vrouw op zoek naar een koophuis dat voldoet aan zijn wensen. Hun zoektocht eindigt bij de lichtwachterswoning in Kraggenburg. ‘Het pand was totaal verwaarloosd. Giga puinhoop was het. De bramenstruiken waren hier vier meter hoog. Je zag de kobaltblokken geen eens meer. We konden het kopen omdat de vorige eigenaren niet wilden dat deze plek commercieel werd. Het moest een rustige plek blijven vonden zij en dat heb ik er ook van gemaakt. Je voelt hier de rust. Het voelt als vakantie in Frankrijk’, zegt Johan.
Handelsroute
Oud-Kraggenburg is het uiteinde van de zuidelijke strekdam in de Zuiderzee aan het Zwolse Diep. Een zes kilometer lange vaargeul die naar Zwolle leidt. In die tijd willen de hoge heren van Zwolle de derde zeehaven van Nederland creëren in hun stad. Dit plan wordt uitgevoerd omdat er ontzettend veel concurrentie is tussen de Hanzesteden Kampen en Zwolle. Echter is dit plan iets te ambitieus en het mislukt, maar Oud-Kraggenburg blijft bestaan en dient verder als vluchthaven, tol en voorziening voor lichtbakens. Daarnaast maken Urkers en Zwollenaren gebruik van de plek om hun goederen te verhandelen.
Grote investeringen op het eiland
Johan vertelt vol passie over deze plek, terwijl hij over de loopbrug loopt waar vroeger zo’n 75 platboten kunnen aanmeren. ‘Om dit eiland te kunnen bouwen hebben ze 6000 ton puin gestort. Het hele project heeft de staat in die tijd 600.000 florijnen gekost. ‘Ongelooflijk veel geld voor die tijd in 1848. De timmerman verdiende toen maar 18 cent per uur. Dat heb ik gevonden in allerlei oude documenten van het rijksarchief.’
Herstel en renovatie
‘Begin 2000 hebben we met allerlei subsidies voor 1,1 miljoen gulden het monumentale pand in ere kunnen herstellen. We moesten toen een deel in guldens betalen en een deel in euro’s. In totaal hebben 17 bedrijven aan dit pand gewerkt om het te restaureren. Het was zo veel werk, maar wat hebben wij zitten te genieten van de verbouwingen’ vertelt hij.
Volop bomen en vogels
Bij het bijzondere huis hoort ook een gigantische tuin van meer dan 23 hectare. ‘Deze tuin is fantastisch. Hier heb ik 23 jaar lang werk verricht’, vertelt Johan terwijl hij een aantal onkruidtakjes tussen de basaltblokken wegplukt. ‘Ik ben een echte bomen-fan. Hier staan 40 verschillende boomsoorten. Hierdoor krijg je ook weer bijzondere vogels. Ik ben heel mijn leven al spiritueel. Wat doen wij hier nou op aarde? Ik geloof heel erg in reïncarnatie. Daarom kan ik zo genieten van mijn tuin.’
Genieten van de rust
‘Vroeger was het dichtstbijzijnde dorp 6 kilometer verderop. Dan zat je hier dus omringd door een woeste zee. Dat moet ontzettend eenzaam geweest zijn voor de familie die hier toen woonde.’ Johan en zijn vrouw hebben daar geen last van. Ze vinden de rust heerlijk. Samen met hun kinderen hebben ze een fantastische tijd op Oud-Kraggenburg.
Volgende stap
Toch besluiten Johan en zijn vrouw om uit elkaar te gaan. ‘Helaas moet Oud-Kraggenburg verkocht worden. Ik kan mijn vrouw niet uitkopen, dus het is niet anders. Het is zo bijzonder om hier te mogen wonen. Dat besef ik mij nog steeds elke dag. Deze plek zit in mijn hart. Ik ken hier elke spijker. Het zit in mijn systeem. Ik pluk de dagen hier en geniet nu het nog kan. Johan blijft positief. ‘Mijn toekomstplannen zien er rooskleurig uit. Ik wil een boerderijtje kopen in de achterhoek en daar een holistisch centrum bouwen net als hier. Ik ga gewoon opnieuw beginnen’, vertelt Johan vol goede moed.
