Stapje voor stapje
‘Ons doel is om zoveel mogelijk mensen op een laagdrempelige manier te inspireren om duurzame keuzes te maken. We interviewen bijvoorbeeld mensen die hun huis verruilen voor een yurt of koken met wat anderen bij het afval zouden gooien’, vertelt Asceline. ‘Het zijn verhalen die mensen aan het twijfelen brengen, die anderen aanzetten om te denken over hun eigen rol in het geheel.’ Laagdrempeligheid staat bij hetkanWEL voorop. ‘We willen niet dat iedereen in Nederland in een tiny house gaat wonen of nooit meer kleren koopt. Wel hopen we mensen stapje voor stapje te inspireren op weg naar een duurzamer leven, bijvoorbeeld door een maand geen kleren te kopen. Het gaat om kleine veranderingen.’

Stapje voor stapje is ook de manier waarop hetkanWEL werd wat het nu is. Het platform wordt opgericht in 2005. Twaalf jaar later wordt Wyke gevraagd als contentmanager. De oprichter en vaste redacteur van het platform slaan kort daarna een andere weg in, schrijver Sjoske blijft. In hetzelfde jaar voegt Asceline zich bij het team. In 2018 wijzigen Asceline en Wyke de lay-out en in 2020 brengen ze zelfs een gelijknamig boek uit. Zowel in 2019 als 2020 wordt hetkanWEL gekozen tot beste én populairste Website van het jaar in de categorie duurzaamheid. Anno 2021 zijn Wyke en Asceline partner van het platform.

Geen heilige boontjes
‘HetkanWEL had altijd al een grote, trouwe achterban, maar sinds de overname zijn we echt de publiciteit gaan opzoeken,’ vertelt Asceline. Wyke: ‘De nadruk is blijven liggen op wat wél kan. Je moet niet per se aan de zonnepanelen of nooit meer vlees eten. We laten zien dat duurzamer leven niet duur of ingewikkeld hoeft te zijn. Kleding kopen bijvoorbeeld. Vaak wordt kleding gebruikt als troost of beloning. Het geluksgevoel van een nieuwe spijkerbroek duurt maar een halfuur, maar de klimaatschade blijft. Trakteer jezelf de volgende keer daarom eens op een massage in plaats van nieuwe kleding.’ Ze spreekt uit ervaring: ‘We zijn zelf ook geen heilige boontjes, zo was ik laatst geobsedeerd door een bloesje. Ik maakte er een foto van en sprak met mezelf af het pas te kopen als ik het over twee weken nog steeds fantastisch vond. Een paar dagen later was ik het bloesje al vergeten.’ Duurzame inzichten haalt Wyke ook uit de mensen die ze interviewt: ‘Een expert in de duurzame mode raadde me aan om een Pinterestboard te maken met fantastische outfits en daarmee mijn eigen kledingkast te herontdekken.’

Duurzamer leven betekent voor verschillende mensen verschillende dingen. Dat merken ze ook in hun eigen leven. Asceline: ‘Wat ik lastig vind zijn mobiliteitsvraagstukken. Veel lezers zijn bereid minder te vliegen maar vragen zich af waarom de trein nog steeds zo duur is.’ Wyke: ‘Ik houd gewoon heel veel van reizen. Voor corona uitbrak pakte ik wanneer ik niet oppaste vijf keer per jaar het vliegtuig. Het is heel makkelijk om even een weekendje naar Barcelona te gaan om een vriendin op te zoeken. Ik heb ervoor gekozen om mijn auto de deur uit te doen.’

Even divers als de vraagstukken zijn de bezoekers van hetkanWEL. Wyke vertelt: ‘De meeste lezers zijn of in de twintig of juist 65+. Mijn theorie is dat deze groep graag blogs en magazines leest. De categorie 35 tot 45 jaar is dan weer ondervertegenwoordigd: die zitten in het spitsuur van het gezinsleven. Daarnaast is de Randstad het best vertegenwoordigd, maar ook in Nijmegen, Groningen, Gent en Antwerpen weten ze ons te vinden.’

Van kinds af aan
Bij beiden is duurzaamheid al vroeg in hun leven een belangrijk thema. Asceline: ‘Mijn oom was bioloog en legde mij als puber uit dat bomen en dieren zich moeilijk kunnen aanpassen op klimaatverandering. Dat maakte veel indruk op me. Ik heb daarom altijd gewerkt bij bedrijven met een maatschappelijke missie en wil mijn energie inzetten voor duurzame verandering.’ Ook Wyke was er vroeg mee bezig: ‘Als kind droeg ik de last van de wereld op mijn schouders. Wanneer ik zat te piekeren over de natuur zette mijn moeder ’s avonds met mij de zorgen van de wereld in een doosje, zodat ik rustig kon slapen. Ik ben al vroeg vegetariër geworden. Sinds drie jaar ben ik vegan.’

Dat duurzaamheid als maatschappelijk onderwerp de afgelopen jaren steeds zichtbaarder is geworden, merken Wyke en Asceline ook. Asceline is enthousiast: ‘Mensen gaan steeds meer op zoek naar informatie en praten erover met hun omgeving. Dat heeft een enorme wisselwerking met bedrijven en organisaties. Hoe groter het aanbod duurzame opties, hoe toegankelijker het wordt om duurzame opties te proberen. Een zichtbaar voorbeeld hiervan is het supermarktaanbod, dat steeds meer tegemoetkomt aan de groeiende groep vegetariërs en veganisten.’

Sociale duurzaamheid
Beiden zien ze dat duurzaamheid juist tijdens de coronacrisis veel kan betekenen. Asceline: ‘Corona legt veel pijnpunten bloot. Aan de andere kant heeft het me inzichten gegeven. Je moet creatief zijn met wat je met je kinderen kan doen, bijvoorbeeld wanneer het gaat om vakanties dichtbij huis. Maar duurzaamheid heeft niet alleen met het klimaat te maken. Het gaat ook om hoe je met elkaar omgaat in een tijd waarin veel mensen zich eenzaam voelen, jezelf de vraag te stellen: Hoe kan ik iets voor een ander betekenen?’. Wyke: ‘Daar zijn genoeg duurzame antwoorden op. Bijvoorbeeld in de vorm van moderne woongroepen waarin mensen elkaar kennen en helpen met de dagelijkse dingen. Denk aan moestuinonderhoud of klussen. Op deze manier ben je samen onderdeel van iets. Dat versterkt elkaar in een duurzame wereld. Anders is het vechten tegen de bierkaai.’

Duurzame voorbeelden bieden ze hun lezers genoeg. ‘Vorig jaar organiseerden we een minimal waste challenge met een specialist. Dit jaar is het thema ‘anders wonen’, ook met een specialist,’ vertelt Asceline. ‘Mensen willen lichter leven, meer groen in huis en kleiner wonen. We willen dat voor anderen toegankelijk maken. Voor ons is het ontzettend leuk omdat we veel verschillende mensen spreken en het is hoopvol om te zien hoe anderen er mee bezig zijn. De achteruitgang op het gebied van biodiversiteit en klimaatverandering kan je nietig laten voelen. Wij willen er tegenover zetten dat er ook veel wél kan. Al die kleine initiatieven gaan de wereld misschien niet redden maar ze zetten wel aan tot handelingsperspectief.’ Wyke: ‘Zonder opgeheven vingertje, maar door intrinsieke motivatie.’