Marieke: 'Ik wilde Lisa de natuur laten zien en het door haar ogen beleven. Dat vond ik best spannend, want een doof persoon stond voor mij op afstand en ik communiceer daar zelden direct mee. Maar het ging zo natuurlijk, Lisa en ik waren de hele tijd met elkaar aan het praten, dankzij de tolken die helpen met vertalen. Ik hoorde de stem van Lisa, maar dan via iemand anders.'

Gebarentaal gaat heel ver

'En we waren heel snel bezig met het uitwisselen van dingen, zo schrijven we bijvoorbeeld alle twee. Dus we hadden heel veel raakvlakken en dat is zo leuk. Wat mij opviel, was dat de tolkentaal, dat zien wij als gebarentaal en we zien dat als een vertaling van woorden. Maar wat een tolk doet is, is echt weergeven wat iemand bedoeld. Met de stem en de kleur en dat vond ik heel mooi. En zo heb ik echt meegekregen dat de gebarentaal zo rijk is. Er zit zoveel expressie in, in het uitdrukken van gevoelens.'

Zet je oren open

'Ik had het er met Lisa over, dat woorden en taal soms ontoereikend zijn met schrijven. En ik kreeg de indruk dat gebarentaal eigenlijk veel rijker is dan gesproken of geschreven taal. Eigenlijk zouden we allemaal van jongs af aan gebarentaal moeten leren, dat is toch onze eerste taal eigenlijk. En nu, zien we dat dus nooit, omdat dove mensen best wel buiten de maatschappij leven. Daar werd ik wel even verdrietig van, omdat wij hun taal niet spreken. Terwijl, er is zoveel rijkdom en creativiteit alleen we horen het niet.'