Overprikkeld door geluid

Aan de andere kant van het gangpad luisterde iemand via de speaker van z’n telefoon naar Spotify. Of YouTube. Daar wil ik vanaf zien. Maar het volume stond hard en het was niet de muziek waar ik graag naar luister. Achter mij voerde iemand anders via de speaker een verhit telefoongesprek waarin veel meer persoonlijke informatie naar boven kwam dan waar ik oren naar had. En voor mij was iemand met bijbehorende toeters en bellen aan het gamen. Ik had de treinreis willen gebruiken om de werkdag af te sluiten en de ontspanstand te vinden, maar ik raakte totaal overprikkeld.

Geen oogcontact

De trein was druk. Iedereen had oortjes in en staarde stoïcijns naar het scherm van hun telefoon. Ik was wanhopig op zoek naar een paar ogen met wie ik een blik van verstandhouding kon wisselen en mijn ergernis kon delen, maar ik leek helemaal in mijn eentje in dit schuitje te zitten. Iedereen zat op elkaar gepropt in z’n eigen virtuele wereld. En dus staarde ik naar het voorbijtrekkende landschap en voelde ik me bozer en bozer worden. Iets waar ik natuurlijk vooral mezelf mee had.

De trein: frequent en punctueel

Toeristen in Amsterdam (nog zo’n ergernis, maar dat is een ander verhaal) hadden net deze week in het Parool te kennen gegeven dat we in Nederland echt moeten stoppen met klagen over treinen, omdat het totaal niet slecht is hier. Dat is ook zo. Wij Nederlanders klagen graag, maar er zijn weinig landen (alleen Zwitserland en Japan) waar de treinen zo frequent en punctueel rijden als bij ons. Zo herinner ik me uit mijn studententijd, toen ik een semester in Edinburgh woonde, dat de treinen naar Londen daar soms de hele dag gewoon niet reden. Alternatief vervoer werd niet geregeld: je redde je kont er maar mee.

Luidruchtige Nederlanders

Luidruchtigheid in de trein was toen nog geen thema, maar ik kan me zo voorstellen dat Britten van nature sowieso stiller en beleefder zijn in de trein dan wij. Vorige zomer zat ik met een groepje Nederlandse journalisten in de trein van Parijs naar Genève. We waren uitgelaten aan het kletsen en lachen en kregen regelmatig het verzoek van zowel de Zwitsers in de coupé als de Fransen om het alsjeblieft, alsjeblieft wat beschaafder (dus stiller) te houden. Ze rolden er met hun ogen bij, terwijl ze ons over de rand van hun boek aandringend aankeken. Nederlanders zijn een luidruchtig volk.

De cadans van treinreizen

Ik houd van treinreizen. Het voorbijsnellende landschap, de regelmatige cadans van het spoor, de stations die nauwelijks prijsgeven wat voor stad er achter de perrons schuilgaat en het eindeloze kijken naar mensen in alle soorten en maten. Je hoeft bovendien niet op te letten, zoals bij autorijden, en dus kan je de tijd benutten om te werken of een dutje te doen terwijl je je laat vervoeren. Hoe luxe is dat?

Het OV als oplossing voor het klimaat

Ook als we naar het klimaat kijken, ligt de oplossing van vervoer niet bij elektrische auto’s (of die op waterstof), maar bij het OV. Ten eerste omdat die manier van reizen voor iedereen financieel haalbaar is (en elektrische auto’s dat overduidelijk niet zijn). Ten tweede omdat we voor elektrische auto’s accu’s nodig hebben waar lithium in zit. Nog even los van het feit dat er niet genoeg lithium is om de hele wereld van Elektrische auto’s te voorzien, zijn de batterijen op een gegeven moment op en dan moeten we er iets mee wat weer een geheel eigen milieuvraagstuk oplevert. De overheid zou er dan ook goed aan doen om geld in het OV te pompen als oplossing voor het klimaat. 

Het Deutschland Ticket

In Duitsland doen ze dat ook. Vorige zomer werd er geëxperimenteerd met een onbeperkt ticket voor 9 euro per maand. Dat bleek de overheid achteraf te veel geld te kosten, dus is er deze zomer een Deutschland ticket (of D-ticket) voor 49 euro per maand waarmee je onbeperkt gebruik kan maken van het OV. Zorgt zo’n ticket voor meer passagiers? Ja. Ruim 25 procent meer mensen reizen hierdoor met de trein. Scheelt het aan uitstoot? Ook ja: vorige zomer werd in drie maanden tijd 1,8 miljoen ton aan CO2-uitstoot bespaard.

Noise cancelling

De trein heeft de toekomst en in Nederland doen we het helemaal niet slecht. Rest dus de vraag hoe te dealen met de toenemende drukte en geluidsoverlast, want als ik daar naar kijk klinkt de geluidsdichte bubbel van je eigen auto na een drukke werkdag toch wel erg aantrekkelijk. Mijn oplossing bestaat er voorlopig uit dat ik mijn noise cancelling headphones meeneem. Soms om naar muziek te luisteren, soms om naar de stilte te luisteren en me zo toch een beetje in mijn eigen bubbel te kunnen terugtrekken.

BinnensteBuiten en het platform hetkanWEL delen hun missie om zoveel mogelijk mensen te inspireren om op een toegankelijke manier bewuster te leven. Wyke en Asceline gidsen ons in de vorm van een tweewekelijks column door de de wereld van duurzaamheid.