Bram Peters zat al dertig jaar in het afvalplastic. Met zijn bedrijf maakt hij paaltjes voor langs de weg, meubels voor in de tuin en steigerplanken. Zo ‘redt’ hij het plastic dat niet kan worden gerecycled, van de verbrandingsoven. Toch was hij zo’n vier jaar geleden zo gefrustreerd over de hoeveelheid afvalplastic dat wordt verbrand en voor CO₂ uitstoot zorgt, dat zijn vrouw, Marlous de Bordes, zei: ‘Als je dan iets groots en goeds wil doen voor het milieu, dan moet je een huis bouwen van plastic.’ Zo begon het avontuur.
We hebben 10.000 kilo plastic gebruikt van huisafval uit de buurt
Ondanks dat vrienden en familie hen voor gek verklaarden beginnen Marlous en Bram enthousiast met hun plan. Vanuit een loods vinden ze stap voor stap het wiel uit. ‘Het hele proces was een avontuur. Het enige dat we wisten is dat het duurzaam, verplaatsbaar en niet lelijk moest worden,’ zegt Marlous. ‘Het plastic verzamelden we in etappes. Uiteindelijk gebruikten we 10.000 kilo plastic afkomstig van het huisafval uit de buurt,’ vervolgt Marlous. Bram die het uitvoerende deel deed en de vakmensen bij elkaar zocht, vertelt dat niet alle vakmensen meteen enthousiast waren: ‘Veel van de mensen die we nodig hadden zagen het zitten, maar sommigen zeiden: daar begin ik niet aan. Te onbekend en te risicovol.’ Toen het huis na een spannende bouwperiode naar de juiste plek gereden en getakeld, waren Bram, Marlous en hun jongens super trots.
In quarantaine in het plastic huis
Bram en Marlous en hun twee zoons wonen nu een jaar in hun verplaatsbare plastic huis en hebben beetje bij beetje wat aanpassingen gedaan. Bram: ’We hebben een overkapping gemaakt bij de voordeur en een schuur erbij gemaakt, om de fietsen en andere spullen kwijt te kunnen. Natuurlijk van moeilijk recyclebaar-afval plastic. En de moestuin- en bloemenbakken staan er. Op dit moment met voornamelijk kruiden. Die gebruiken we vooral voor de pizza’s die we in de oven bakken die buiten staat.’
Het jaar heeft het gezin vooral veel leefplezier gebracht, maar ook helaas corona. Het hele gezin ging in quarantaine in december vorig jaar. Opmerkelijk is dat de jongste zoon, ondanks dat zijn broer en ouders het virus hadden, niet ziek werd. ‘Ik noem het de ultieme test. Silvijn bleef op zijn kamer en hield afstand. Dat hij niet ziek werd, kwam door het goede klimaat in huis met een goede ventilatie en afzuiging,’ vermoedt Bram. Gelukkig herstelde het gezin goed en konden ze snel de draad weer oppakken.
Wil jij dit ook?
Bram en Marlous zagen het afgelopen jaar ook heel mooi dat hun goed voorbereide plan goed heeft uitgepakt en willen anderen inspireren. Bram: ‘Marlous en ik willen zo’n tien andere pioniers inspireren. Het zou wat ons betreft hét signaal zijn voor bouwend Nederland en daar buiten, dat afvalplastic dé bouwstof is van de toekomst. Zeker gezien het feit dat er een tekort is aan hout. Onze visie is dat we zo veel mogelijk afvalplastic uit de natuur moeten halen. Dan moet je hoog inzetten. Via de plastic huizen is dit het beste duidelijk te maken.’
Daarom doen Marlous en Bram een oproep. ‘We zijn op zoek naar duurzame pioniers die dit ook willen. Als er zo’n tien huizen zijn gebouwd kunnen we nog beter laten zien dat het kan. Dat het veilig is en dat we zo veel CO₂ kunnen besparen door het niet te verbranden.’ Nu is er al een modelhuis van afvalplastic gebouwd op de Floriade en wordt een tiny house als vakantiewoning gebouwd. Bram: ‘Wij hebben de expertise, maar het kan ook zijn dat je met een stel vrienden de plastic blokken op elkaar stapelt en je eigen huis bouwt volgens het zelfbouwplan. We hebben een manier gevonden om nog meer afvalplastic te gebruiken in een soort lego-blokken.’
Vooruit kijken
Marlous is de denker van het stel en heeft nóg een duurzaam doel. De fabriek die Bram en zij in Almere hebben opgezet en net is geopend, wordt een opleidingsplek voor de rest van de wereld. Marlous wil de kennis en machines die er worden gebouwd, delen in ontwikkelingslanden. ‘De ‘containerfabriekjes’ worden naast bijvoorbeeld vuilnisbelten in arme landen geplaatst, zodat de plaatselijke bevolking het afvalplastic tot plastic blokken kan verwerken en er huizen mee kan bouwen, ’vertelt Marlous. ‘We zijn samen met anderen al in veertien landen bezig.’
Ondertussen zijn Marlous en Bram ook nog op zoek naar een nieuwe plek om te wonen. Marlous: ‘Over enkele jaren wordt er hier gebouwd en moeten we weg. Zoals ik al tijdens de opnames zei, we zijn eigenlijk nomaden. We zien wel waar de wind ons dan brengt, als het maar een mooie plek is.’
