Overal slakken

Als we het niet over de regen hebben, dan toch zeker wel over de slakken. Want het zijn er veel dit jaar, bizar veel. Ik heb al geregeld mogen ervaren dat vooral naaktslakken zorgen voor een perfecte demping tijdens het lopen als er wederom eentje onder mijn schoen is blijven plakken doordat ze in polonaises over het voetpad kruipen. En geregeld vind ik ze binnen waar ze als een stel verdwaalde hongerige zombies op zoek zijn naar nog wat te eten. Want alles moet eraan geloven, zelfs de dingen waarvan ze zeker niet op het menu van slakken zouden staan zoals de knoflook en de Oost-Indische Kers, waardoor de planning van de moestuin weer in de groentensoep loopt.

Schijnbare chaos

Ik zie mezelf nog zitten, midden winter,  met Simon aan onze keukentafel. Simon wijst mij erop dat het dit jaar toch echt eens tijd wordt voor een gedegen moestuinplan en wat structuur. Want ondanks dat ik dit voor mijn werk heel goed kan, ben ik in mijn eigen moestuin toch echt een beetje(?) een chaoot met tijdgebrek. Nu scheelt het dat hier in de permacultuur gesproken wordt over Schijnbare Chaos. Die pas ik dan ook graag toe!

Het moestuin jaar van Manon

In mijn enthousiasme wil ik altijd alles proberen en zitten we wederom met een enorme berg nieuw ingeslagen moestuinzaden voor ons neus. Maar dit jaar gaat het me lukken! Zoals ieder jaar maak ik een kalender met wat ik per week moet zaaien en nu ook op welke plek. Een vakje in mijn rijkgevulde zadenkoffer is hét vakje voor dit jaar. Daar komen de zakjes in die ik nodig heb en de rest, daar mag ik dit jaar niet aankomen. Het wordt fantastisch! Ik zie mezelf al thuiskomen met een overvloed aan pastinaak, pompoen en meloenen. 

De natuur is onvoorspelbaar

Vanaf maart volg ik trouw mijn kalender ondanks de aanhoudende kou en regen. En wat denk je? Natuurlijk werkt dat niet. Want de natuur is niet te plannen. De slakken zorgen ervoor dat de pompoen die ik uitplant als sneeuw voor de zon verdwijnt en ik een lege plek heb in mijn schema. En de regen en kou zorgen ervoor dat de zaden niet op komen. Maar dat geeft mij lekker de ruimte om toch stiekem weer even in de andere vakjes van mijn zadenkoffer te neuzen, spontaan plantjes op de kop te tikken die niet in de planning stonden en te genieten van de bessen en pruimen die het dit jaar juist wel heel erg goed doen.

Volgend jaar beter

Zo zie je maar natuur is niet te sturen, net als ik ben ik bang. Volgend jaar ga ik het misschien weer proberen. Maar voor nu geniet ik dan nog maar even van het feit dat ik in ieder geval geen water hoef te geven en lekker in dikke trui nog een extra tuinboek kan lezen over de schijnbare chaos, dan kan ik het in ieder geval goed verantwoorden.

Ga aan de slag met deze tips!

Wil je zorgen dat je toch in elk jaar, ongeacht de omstandigheden, lekker wat kunt oogsten uit je eigen tuin?

• Kies dan voor een diversiteit aan gewassen en ook vaste planten in je moestuin, wed dus op meerdere paarden. Rabarber laten de slakken bijvoorbeeld echt met rust, voor kleinfruit zoals bessen was het een fantastisch jaar en ook van de fruitbomen konden we dit jaar volop oogsten.
• Die schijnbare chaos brengt niet alleen ons in de war. Maar ook plagen hebben moeite om hun favoriete maaltje te vinden als de planten meer door elkaar staan. Je kunt je voorstellen dat een rijtje kolen een hele grote gedekte tafel is voor koolwitjes waar ze zonder moeite van kool naar kool kunnen om zo alles op te peuzelen. Als je in een moestuin afwisselt qua bladstructuur, soort gewas, geur en kleur dan is het gewas moeilijker te herkennen en dus minder vaak volledig aangetast