Vorig jaar liep ik in de winter al thuis rond met een muts op en een dik vest en sloffen aan. Om energie te besparen en mijn maandlasten betaalbaar te houden. Alleen als ik online ging vergaderen, ging de muts af en het vest uit. Deze winter zal mijn ‘werk-outfit’ er vergelijkbaar uitzien, maar dat zal niet genoeg zijn om mijn energierekening binnen de perken te houden. Het is tijd voor serieuze actie.

Tips om energie te besparen

Kranten, magazines en ook ons platform hetkanWEL staan er vol mee; tips om energie te besparen. Ik kan ze inmiddels dromen. Van isoleren tot korter douchen en van kruiken in je bed tot slaapzakken met armgaten voor op de bank. Alles om minder gas en elektriciteit te gebruiken en toch een beetje comfortabel te leven. Maar tussen ‘lezen of schrijven over wat je moet doen’ en ‘het ook daadwerkelijk doen’ valt een wereld te winnen. In elk geval bij mij.

Elke keer als ik tocht in huis voelde, zag ik mezelf in gedachten achteloos briefjes van tien euro uit het raam naar buiten gooien

80% van je warme water gebruik je in de douche

De verwarming laag, een dekentje op de bank en een dikke trui, dat deden we al. En ook korter douchen zat wel snor. Dankzij ‘Iceman’ Wim Hof daalde de temperatuur van mijn douche van 40 naar 10 graden. Dat scheelt gigantisch veel gas, want huishoudens gebruiken 80% van het warme water om te douchen. Dit feitje had ook effect op de rest van de familie. Mijn jongste zoon vond het een geweldig argument om nog minder vaak te douchen. Mijn puberzoon zette – toen hij wist dat een kwartier douchen gelijk stond aan een uur vakkenvullen – de douche gelukkig ook wat eerder uit. Het enige dat nog echt een verschil kon maken, was isoleren.

Bovenaan mijn to do lijst stond: tochtstrips-plakken

De vloer en het dak van mijn huis waren al geïsoleerd. Dat scheelde behoorlijk, maar door de kieren van de oude houten kozijnen baande de wind zich al jaren een weg ons huis binnen. Tochtstrips-plakken stond dan ook al veel te lang met stip bovenaan mijn to-do lijst. Tot nu toe maakte ik me er vanaf met gedachten als ‘ventileren is toch ook belangrijk’? Maar die vlieger ging nu niet meer op. Elke keer als ik tocht in huis voelde, zag ik mezelf in gedachten achteloos briefjes van tien euro uit het raam naar buiten gooien. Ik kon de klus niet nog langer voor me uitschuiven.

Stralende ramen, die niet meer dicht kunnen

Ik fietste naar de bouwmarkt en een uur later stond ik met een tas vol tochtstrips, ontvetter en radiatorfolie – die ik ook al weken op mijn lijstje had staan - weer buiten. Thuis ging ik vol goede moed aan de slag. Ik boende de kozijnen en pakte – nu ik toch bezig was – ook de ramen mee. Daarna begon het plakken. Keurig strak langs de rand van de kozijnen. Ik was apetrots op mezelf, tot ik de ramen probeerde dicht te doen. Dat ging met geen mogelijkheid. De tochtstrips waren te dik dus alles kon er weer af. Zuchtend begon ik opnieuw en alleen op de plekken waar het nodig was. Dit keer met succes, want er komt geen zuchtje wind meer binnen.

Alleen nog het radiatorfolie

Vol enthousiasme pakte ik meteen door met het radiatorfolie. Nu ik toch bezig was, kon ik het karwei net zo goed even afmaken. Maar dat viel tegen. Het was zo’n gepiel, dat ik me plotseling bedacht dat ik nog een column moest schrijven. De column is inmiddels af, maar hoelang zal deze klus bovenaan mijn to-do lijst blijven staan? Waarschijnlijk tot het koud wordt, de verwarming echt aan moet en ik mezelf weer tientjes zie strooien.