We hadden een feestje

'Wat is hier in godsnaam gebeurd?!' Het was vroeg, de stad lag er stil en verlaten bij, de lucht was strakblauw en de vogels zongen het hoogste lied. Alleen het straatbeeld herinnerde aan het uit de hand gelopen feestje van de dag ervoor. Kapotte stoelen, lege bekers, besmeurd textiel, vertrapte boeken, een gescheurde lampenkap, een tafel met drie poten, bierflesjes, blikjes, oranje boa’s, een zonnebril, kartonnen kroontjes, vlaggetjes... Het was the morning after Koningsdag en mijn Amerikaanse vrienden, die ik net van Schiphol had gehaald, wisten niet wat ze zagen.

Overprikkeld

Toen glimlachte ik nog trots, want een feestje bouwen, dat konden we wel in Nederland. Maar na twee jaar van lockdowns merk ik dat ik sneller overprikkeld ben en minder goed tegen die massa kan. Na het opheffen van de maatregelen begin maart, stond ik binnen een paar dagen tussen duizenden mensen bij een concert. Hoewel ik even naar adem moest happen, voelde dat toch vooral als een warm bad, een soort thuiskomen. Eindelijk konden we weer samen genieten van livemuziek, dansen, lachen, knuffelen en meezingen.

Maar tijdens het paasweekend veranderde dat sentiment van euforie in irritatie. Terwijl ik in sneltreinvaart langs de grachten fietste, was daar ineens weer het aloude ontwijken van hordes toeristen die de binnenstad van Amsterdam weer hadden gevonden. En die toeristen, zo weet ik uit ervaring, zullen er ook op Koningsdag in veelvoud zijn.

De vrijmarkt

Toch heb ik ongelooflijk veel zin om met vrienden af te spreken, buiten rond te hangen terwijl de zon schijnt en op jacht te gaan naar tweedehands koopjes. Want daar waar ik vroeger altijd kortsluiting in mijn hoofd kreeg door het overweldigende aanbod van spullen en kleding op de Vrijmarkt, ben ik ‘tweedehands’ door de jaren heen meer gaan waarderen. Ook vanuit het oogpunt van duurzaamheid, want voor tweedehands spullen en kleding zijn geen nieuwe grondstoffen nodig, ze hoeven niet (nog eens) de halve wereld over gesleept te worden, en belanden bovendien niet op de alsmaar groeiende afvalberg.

Een plan de campagne

Als je echt je slag wil slaan tijdens Koningsdag, moet je met een plan komen, is mijn ervaring. Zo is het van essentieel belang om vroeg uit de veren te gaan en de beste locatie van de stad op te zoeken. Vervolgens is het slim om te weten wat je al hebt en waar de hiaten zitten. Oftewel, ga shoppen met een missie om te voorkomen dat je met allerlei meuk thuiskomt die je niet nodig hebt, waar je geen plek voor hebt of die eigenlijk niet passen, alleen maar omdat het zo goedkoop is en je er dus (financieel) geen buil aan kon vallen.

Zo ligt er bij mij ergens in een doos nog steeds een lampenkap te versloffen, die zo mooi paste bij die anderen die ik al had, maar die ik nooit daadwerkelijk heb opgehangen. Of dat riempje voor twee kwartjes waar eigenlijk nog wat gaatjes bij moesten. Of dat strandjurkje dat je zo makkelijk in je tas kan gooien, maar wat ik uiteindelijk nooit heb gedragen, omdat ik op het strand -nou ja- een bikini draag. Dit jaar gaan dat soort aankopen me niet meer overkomen is mijn stellige voornemen.

Een tien of niet

Daarvoor heb ik een paar regels opgesteld voor mezelf. De belangrijkste, leerde ik ooit tijdens een interview voor hetkanWEL over tweedehands shoppen: koop een tien of koop het niet. Oftewel, bij twijfel niet oversteken, ook niet als het maar een paar euro kost. Wat een tien is, is natuurlijk geheel persoonlijk, maar als het op kleding aankoopt, kan je toch een aantal objectieve maatstaven hanteren. Hoe vaak ga je het dragen? Kan je het goed combineren met andere kleding in je kast? Is het jouw stijl, jouw kleur, jouw maat? En is het van kwaliteit, want als het echt een tien is, wil je er natuurlijk nog een paar jaar van kunnen genieten. Tenslotte, is het bij tweedehands kleding en spullen belangrijk om ook even te checken op beschadigingen en vlekken, want als die gaan irriteren weet je zeker dat je het niet gaat dragen of gebruiken.    

Na twee jaar pauze neem ik de mensenmassa voor lief en ga ik vol voor het tweedehands schat zoeken op de Vrijmarkt. Want alles wat je tweedehands koopt, is toch maar mooi meegenomen, zowel voor je portemonnee als voor het klimaat.

BinnensteBuiten en het platform hetkanWEL delen hun missie om zoveel mogelijk mensen te inspireren om op een toegankelijke manier bewuster te leven. Wyke en Asceline gidsen ons in de vorm van een tweewekelijks column door de de wereld van duurzaamheid.