‘Is er iemand uit de buurt die ik kan helpen door mijn tuin open te stellen?’, denkt Martijn. Deze behoefte verandert al snel in iets veel groters wanneer hij in zijn stad Hoorn het lokale vrijwilligersplatform inschakelt. ‘Ik maakte er mijn idee kenbaar: een platform voor mensen die hun tuin open willen stellen voor anderen. En voor mensen zonder tuin die daar een dag, middag of nacht willen vertoeven. Dat sprak men wel aan. Twee vrijwilligers hielpen me met teksten schrijven en mijn zakelijk partner werkte aan de website.’

Het balletje rolt
In Hoorn en omgeving druppelen de tuinen al snel binnen, maar wanneer lokale en landelijke media lucht krijgen van Martijns initiatief gaat het balletje pas echt rollen. Ook in andere hoeken van het land slaat ‘Deeltuinen’ aan. Vraag en aanbod groeien. ‘Toen Dionne Stax van Radio 1 me vroeg: ‘Heb je in de gaten dat dit wel eens heel groot zou kunnen worden?’, werd ik aan het denken gezet.’ Martijn beseft dat hij het met alleen de vrijwilligers niet gaat redden en besteedt de zomer aan het professionaliseren en automatiseren van zijn website. Zo hoeven de tuinen niet meer handmatig te worden ingevoerd.

Niets moet
Practice what you preach, zeggen ze. In zijn eigen tuin verwelkomt hij in de zomer onder andere een schrijver die een aantal vrijdagmiddagen op de vlonder aan een boek werkt. Martijn is ondertussen aan het werk. ‘Een praatje is geheel vrijblijvend. Niets moet, maar alles mag. De een zoekt rust terwijl de ander graag tuiniert of zijn verhaal wil delen. Ik denk dat het besef van het hebben van een stukje grond voor veel mensen dit jaar belangrijker geworden is.’

Gaandeweg ontdekken Martijn en zijn team steeds meer thema’s die raken aan het ‘deeltuinieren’. Zoals vergroening, menselijk contact, fit blijven, überhaupt buiten willen zijn en het tegengaan van eenzaamheid. ‘Van buiten zijn word je fitter, ook je geest. Sommigen ontdekken nieuwe hobby’s, zo hoorde ik over een vlogger die de kano ontdekte en voor wie er zo een nieuwe wereld openging. Daarnaast hebben mensen ook een soort nieuwsgierigheid om te kijken wat er achter de heg gebeurt. Je komt op plekken waar je anders niet zou komen, al is dat niet het hoofddoel’, lacht hij.

Allerlei soorten
In het begin verwacht Martijn dat vooral ouders met jonge kinderen op zijn initiatief afkomen, maar dat loopt anders. ‘De gebruikers zijn heel divers. Zo was er was een moeder die door haar dochter vanuit het bejaardentehuis naar een tuin wordt gebracht. Anderen missen hun moestuin of willen leren tuinieren. De meeste mensen willen gewoon even zitten, even rust en een andere omgeving. De groep ouders met jonge kinderen is juist heel klein.’ Degenen die hun tuin openstellen halen voldoening uit het delen en ontmoeten nieuwe mensen, iets wat in coronatijd niet vanzelfsprekend is.

‘Ik verbaas me soms over de luxe tuinen die binnenkomen, inclusief zwembad. Maar we hebben ook tuinen in hartje Amsterdam die vol tegels liggen. Vaak zijn dit mensen zonder groene vingers die iemand zoeken om ze te helpen. Dat is een leuke wisselwerking. De tuineigenaar bepaalt wanneer hij of zij gasten toelaat. Er ontstaan vriendschappen en het zorgt voor verbinding. Je kunt ook de inhoud van je tuin delen in plaats van enkel de tuin.’ Zo kom je op een leuke manier van je perenoverschot af.

Eén verhaal raakt Martijn het meest: in Hoorn stelde een deeltuiner zijn tuin beschikbaar voor een gezin met een ziek kind. De dochter, die een niertransplantatie onderging, kon niet veilig naar buiten vanwege haar verzwakte immuunsysteem. Toen Martijn dit hoorde regelde hij een grote tent waarin het gezin een week lang kon kamperen. Ook werd er een zwembadje neergezet. Toen het meisje even het ziekenhuis uit mocht kon de kampeerweek plaatsvinden. ‘Daar doe ik het voor’.

Meld je aan
Inmiddels zijn er in zo’n 120 deeltuinen, maar met 2,5 miljoen huishoudens in Nederland zonder tuin kan Deeltuinen er nog veel meer gebruiken! Wil jij ook je tuin openstellen voor anderen? Aanmelden kan op www.deeltuinen.nl.