Zoiets heet vakantie. Of, in mijn geval, een lang weekend op Vlieland tijdens een festival waar alle benodigde ingrediënten aanwezig waren: natuur, livemuziek, cocktails, lekker eten en niet in de laatste plaats de gezellige aanwezigheid van een groep vrienden. Mijn mobiel kwam nauwelijks uit mijn tas en mijn dagelijkse 10.000 stappen haalde ik moeiteloos, gewoon door van A naar B te kuieren en weer terug of uitbundig te dansen in de zon.

Binnen achter de computer

Maar het lange weekend was, net als vakantie doorgaans, eindig. De maandag kondigde zich geruisloos aan en mijn leven verhuisde -ondanks het prachtige weer- naar binnen waar ik vastgeplakt achter mijn computer uren zittend doorbracht en bewust tijd moest inplannen om mijn 10.000 stappen te halen, wat frisse lucht op te snuiven en de warmte van het zonlicht op mijn huid te voelen. Op Spotify zocht ik daarom het ruisende geluid op van de golven die over het strand rollen, terwijl ik verlangend uit het raam naar de strakblauwe lucht staarde. Er klopte iets niet in mijn werk-leef balans concludeerde ik.

Een disbalans in tijd

Steeds meer mensen zien de disbalans in dit leefritme waarin we 80% van de tijd (en dat is een voorzichtige schatting) vastzitten in een ratrace van werk en afspraken en 20% van de tijd gebruiken om bij te tanken, zodat we weer verder kunnen. En waarvoor? Om de hypotheek af te kunnen lossen, benzine te kunnen betalen en nog meer spullen te kunnen kopen? Of omdat we vinden dat we onze tijd nuttig moeten besteden, zoals de mannen in grijze pakken in het beroemde Duitse kinderboek Momo en de tijdspaarders (1973).

Economisch succes

In dit boek leidt een efficiënt gebruik van tijd tot economisch succes en de opkomst van de consumptiemaatschappij. De mensen wonen in grote flats en hebben mooie spullen, maar tijd (en puf) om daar ook daadwerkelijk van te genieten hebben ze dan weer niet. Er moet immers efficiënt worden omgesprongen met de tijd en luieren hoort daar zeker niet bij. Wat me doet denken aan het toenemend aantal mensen met een burn-out in Nederland. Een op de zeven werknemers heeft inmiddels klachten door tijdsdruk, werkstress en het altijd maar beschikbaar moeten zijn en ‘aan’ moeten staan.

Tijd miljonairs

Het is dan ook niet gek dat we juist in deze tijd de opkomst van de tijd miljonairs zien. Dit zijn mensen die meer waarde hechten aan tijd dan aan geld en welzijn boven welvaart stellen. Ze kiezen er bewust voor om kleiner te wonen en minder spullen te kopen, zodat ze minder geld nodig hebben en meer tijd over houden om te luieren, te kletsen, te luisteren of simpelweg voor zich uit te staren. Ze hebben zeeën van tijd (en energie) om te moestuinieren, bomen te planten, te wandelen, vogels te spotten, te koken en bakken, koffie te drinken met de buurvrouw, te surfen of yoga te doen op het strand… Heel eerlijk? Het klinkt als muziek in mijn oren. Want hoeveel geluk brengen al die spullen en dat geld als je er vervolgens alleen maar gemak en tijd voor terug probeert te kopen?

Klein wonen, weinig spullen

Er zijn tijd miljonairs die al hun spullen en hun huis verkopen om in een tiny house te gaan wonen of een reizend bestaan te leiden vanuit een camperbusje. Er zijn er ook die er bewust voor kiezen om zelf geen huis te hebben, maar als nomaden rond te reizen om op andermans huizen te passen als die op reis zijn. Of om in een klein tentje te wonen en niet meer te bezitten dan wat er op de fiets past om zo te kunnen gaan en staan waar je wilt.

Maar werken deze tijd miljonairs dan niet?! Jawel. Of althans sommigen. Maar ze leven niet om te werken, maar werken vooral om te kunnen leven. Als digitale nomaden delen ze hun eigen tijd in en klappen ze waar nodig hun laptop open om wat werk te verrichten. Of ze werken, tegen kost en inwoning, mee op een regeneratieve boerderij tot ze er weer genoeg van hebben en verder trekken naar waar de wind ze brengt.

FIRE: vroeg met pensioen

Er zijn er ook die niet werken, maar hiervoor zo hard gewerkt hebben dat ze op hun dertigste (of veertigste) met pensioen kunnen. Dit fenomeen heet FIRE (financial independence, retire early). Dit zijn over het algemeen geen mensen die grof geld hebben verdiend en nu van hun drie villa’s in Griekenland, Ibiza en de Provence kunnen genieten, maar mensen die precies hebben berekend wat het minimum bedrag is dat ze elke maand nodig hebben en dat bij elkaar hebben gespaard. Want waarom zou je tot je 65e (of later) wachten om met pensioen te gaan en de tijd terug te pakken?

Voorlopig kan ik nog niet met pensioen. Ook ben ik niet bepaald een tijd miljonair (of een geld miljonair, nu we het er toch over hebben). Maar ik behoor wel tot de gelukkigen die energie haalt uit haar werk en er blij van wordt en dat kan ook lang niet iedereen zeggen. Ik prijs me dus gelukkig, maar toch begint er langzaam iets te kiemen in mijn hoofd: kan ik het leven toch niet zo organiseren dat ik meer tijd overhoud om te lummelen en van de zon te genieten?

BinnensteBuiten en het platform hetkanWEL delen hun missie om zoveel mogelijk mensen te inspireren om op een toegankelijke manier bewuster te leven. Wyke en Asceline gidsen ons in de vorm van een tweewekelijkse column door de de wereld van duurzaamheid.