Ik was he-le-maal klaar met de tropen, maar mijn reishonger was verre van gestild
Vogelspin in de klamboe
Of hoe ik, langer geleden, in januari de zon probeerde te vinden in Thailand, maar vooral bewolking, regen en ongedierte vond. Hoe ik ’s nachts wakker werd met een vogelspin aan de binnenkant van mijn klamboe en ik overdag met een gehuurde brommer in de diepe modder slipte en in een TL-verlicht lokaaltje pleisters opgeplakt kreeg. Ik was he-le-maal klaar met de tropen, maar mijn reishonger was verre van gestild.
Terwijl ik opties voor een vlucht naar New York bekijk, probeer ik een manier te vinden om mijn vlucht te compenseren
Treinreizen binnen Europa
Nu zit ik in Leuven, op nog geen drie uur treinen vanaf Amsterdam. We sjouwen uren door de regen, eten vegan taartjes, drinken lokale biertjes, kijken vanaf een toren over de daken en raken in een kledingwinkel in gesprek over duurzame mode en lokale ontwerpers. Daar waar de meeste mensen hun oude reisgewoonten dit jaar weer hebben opgepakt, heb ik een scherpe vorm van vliegschaamte ontwikkeld en de trein ontdekt. Deze zomer trok ik over het spoor naar de Franse Alpen. Dit weekend maakte ik mij tweede citytrip naar België binnen een maand. En voor het voorjaar staan Londen en Bazel nog op de planning als treinbestemming. Maar er vormt zich ook een voorzichtig plan in mijn hoofd om na vijf jaar mijn familie in New York City weer eens op te zoeken. En daar kom je niet met de trein.
Hoe compenseer je een retourtje New York?
Die rare spagaat van vliegschaamte en tóch willen vliegen, zie ik ook bij anderen terug. De helft van de Nederlandse bevolking gaf in december nog aan dat de luchtvaart best mag krimpen, terwijl we dit jaar tegelijkertijd vaker met het vliegtuig op vakantie of familiebezoek willen. Terwijl ik de opties voor een retourtje New York bekijken, probeer ik ook een manier te vinden om mijn vlucht te compenseren. En daarmee bedoel ik niet de compensatie die je bij het boeken van een ticket kan aanvinken, want dat zet nauwelijks zoden aan de dijk. Maar echte compensatie.
Door 11 jaar niet te douchen!
Een weekje in de Big Apple voor twee personen kost 3.450 kilo aan CO2-uitstoot (check de impact van jouw vakantie hier). Dat staat gelijk aan 4.362 keer 8 minuten douchen. Wat neerkomt om meer dan 11 jaar een dagelijkse douche. Of, omgedraaid: een retourtje New York kan ik compenseren door ruim 11 jaar niet te douchen. Dat kan ik mezelf en mijn omgeving niet aandoen.
Of ga je voor een vegan lifestyle?
Een andere compensatieroute loopt via je dieet. Als je stopt met het consumeren van vlees en zuivel, bespaar je volgens Wageningen University & Research per dag gemiddeld 2,8 kilo aan broeikasgassen (CO2 equivalenten). Dat is 1.022 kilo per jaar, dus dan ben je iets meer dan vier jaar bezig om een weekje New York te compenseren. Omdat ik al 4,5 jaar vegan ben, zit ik dus goed, concludeer ik tevreden. Althans… voorlopig. En wordt de luchtvervuiling die door vliegtuigen wordt veroorzaakt minder als ik het ergens anders compenseer? Ik vrees van niet. En dus klap ik mijn laptop dicht en stel ik het boeken van de vlucht nog even uit.
Meer inspiratie?
BinnensteBuiten en het platform hetkanWEL delen hun missie om zoveel mogelijk mensen te inspireren om op een toegankelijke manier bewuster te leven. Wyke en Asceline gidsen ons in de vorm van een tweewekelijks column door de wereld van duurzaamheid.
