Een droom die uitkomt
'Ik ben zo dankbaar dat ik naar Suriname mocht gaan voor BinnensteBuiten. Niet alleen om te koken, maar vooral om mijn betrokkenheid bij Keti-Koti, de herdenking en viering van de afschaffing van de slavernij, te laten zien en te vertellen over mijn familiegeschiedenis.' Voor Sharon was deze reis een droom die uitkwam. Onder haar voorouders bevinden zich zowel tot slaafgemaakten als een plantage-eigenaar. 'Ikzelf ben niet in Suriname geboren, maar mijn vader wel. Ik voel me echt verbonden met Suriname.'
Tastbaar verleden
Sharon's vader overleed toen ze 4 jaar oud was, maar ze leerde hem beetje bij beetje kennen via de verhalen van familie. 'Lang heb ik mij afgesloten voor mijn verleden, maar steeds meer ben ik er emotioneel aan toe om meer te weten te komen over mijn vader en voorouders. Ook voor mijn twee kinderen wil ik dat graag. Bijzonder is dat ik voor mijn vertrek nog mijn tantes sprak over mijn familie. Van één van hen kreeg ik een foto van de oma van mijn vader’s moeder: een tot slaafgemaakte vrouw die later vrijgelaten is. Een uitgeprinte foto is zo tastbaar.'
Trappen aan de Waterkant
Sharon had niet verwacht zo onder de indruk te zijn van de trappen aan de Waterkant in Paramaribo, waar de tot slaafgemaakten aan wal werden gebracht. 'Ze waren niet meer dan handelswaar. Dat kan je je bijna niet voorstellen. Slechts 150 jaar geleden gebeurde dit. Dat is niet lang geleden. Het is de moeder of vader van je opa, waar we het over hebben.'
'Het moment op de trappen was heel intens; we hadden net een lange reis achter de rug, het regende keihard en toch kwam de betekenis van die plek enorm binnen. Het was heel moeilijk om mijn emoties te bedwingen. Je voelt zo veel en ook zo veel leed, dat is onbeschrijfelijk.'
'De reis ging over zo veel meer dan koken: mijn eigen geschiedenis en het belang te laten zien hoe vers de geschiedenis van de slavernij nog is.'
Warm welkom
Na een lange regenachtige bootreis op de rivier naar de Marron gemeenschap* in de jungle, werd chef-kok Sharon welkom geheten door de Marron vrouwen. 'De zon brak door. Ze kenden mij natuurlijk niet, maar ze dansten, zongen en maakten muziek op trommels. Het voelde zo hartelijk en zo mooi. Ik moest weer huilen, maar nu van blijdschap.'
*Marrons zijn afstammelingen van Afrikanen die ooit onder dwang naar Surinaamse plantages zijn gebracht. Ze ontsnapten aan de slavernij door het binnenland, de jungle, in te vluchten.
Koken in het binnenland van Suriname
Met de Marron vrouwen maakt chef-kok Sharon Moksi Alesi*. Een bekend Surinaams gerecht dat letterlijk gemengde rijst betekent. 'Ik maak het altijd met bonen, maar de vrouwen daar maken het zónder! Wel met cassave en kousenband. Wat voor handen is, mag er in. Het is niet voor niets ‘gemengde’ rijst.'
*Moksi Alesi is een gerecht dat tot slaafgemaakten op de plantages al maakten van de kliekjes die over waren, zoals kip, vlees en groenten. Geserveerd met rijst.
'Ik hoop dat ik met mijn bijdrage de geschiedenis, ónze geschiedenis, kan laten zien. Door veel te weten over het verleden, kunnen we samen verder.'
